مکرمه قنبری, نقاش خودآموختهی روستاهای شمال کشور است. کسی که بدون داشتن سواد، از دل یکی از گمنامترین روستاهای مازندران و در ۷۰ سالگی به شهرت جهانی رسید. خانه بانو مکرمه (معروف به ننه مکرمه) در روستای دریکنده شهرستان بابل در استان مازندران واقع شده است.
زندگی نامه
مکرمه قنبری در سال ۱۳۰۷ در روستای دریکنده متولد شد. در سن نوجوانی و به اجبار, همسر کدخدای پیر روستا شد. به دلیل ذوق هنری که داشت عروسهای روستا را آرایش میکرد. از کودکی دختری بانشاط و زرنگ بود. ننه مکرمه به کشاورزی، مامایی، خیاطی، آرایشگری علاقه داشت و در این زمینهها هم فعالیت میکرد.
در سن ٦٤ سالگی بعد از فوت همسرش گاوی خرید که به دلیل علاقه زیادش به گاو، خودش هر روز مسافت زیادی را برای چرای گاو طی میکرد. گاو ننه مکرمه پس از چندی بیمار شد و فرزندانش بدون اطلاع او گاو را فروختند که باعث افسردگیهاش شد.
شکوفا شدن هنر مکرمه قنبری
مکرمه قنبری برای فراموش کردن غم از دست دادن گاوش به نقاشی پناه برد. او بدون اینکه در گذشته آموزش نقاشی دیده باشد با گیاهان رنگی، رنگ درست کرد و بر روی دیوارهای خانه، در و پنجرهها و نردهها شروع به کشیدن کرد. ننه مکرمه از شوهرش داستانهایی درباره شخصیتهای شاهنامه، لیلی و مجنون، پری دریایی و همچنین داستان ابراهیم و اسماعیل، یوسف و زلیخا، مسیح و مریم شنیده بود که از حفظ بود. همه این داستانها را به تصویر کشید.
شروع نقاشی
اولین طرح بانو مکرمه قنبری، تصویری از یک حیوان بود که روی سنگ نقاشی کرد. پس از آن به تدریج تمام دیوارهای خانه، درها، کدو حلواییها و هر آنچه که در دسترس داشت را مملو از نقاشی کرد. بدین ترتیب یکی از پسران بانو مکرمه قنبری با دیدن هنر مادر، برای وی رنگ و کاغذ تهیه میکند. ننه مکرمه از سن ۶۷ سالگی تا پیش از مرگ به نقاشی ادامه میدهد.
خانه موزه مکرمه قنبری
موزه خانه مکرمه قنبری درواقع خانه این بانو به همراه نقاشیهایش است. هریک از این نقاشیها داستانی از کتابهایی چون قرآن مجید، شاهنامه فردوسی، منظومههای لیلی و مجنون، فرهاد و شیرین، امیر و گوهر و زندگی خود نقاش میباشد.
در سال ۱۳۷۴ اولین نمایشگاه بانو مکرمه قنبری در گالری سیحون برپا شد. پس از آن طی سالهای مختلف هرساله چندین نمایشگاه در همان گالری و گالری “دی” برگزار میشد. همچنین در سال ۱۳۸۴ نمایشگاه نقاشی او در لسآنجلس برپا شد و ننه مکرمه در جشنواره فیلم رشد جایزه مخصوص هیأت داوران را به همراه جایزه ویژه جشنواره ادبی – هنری روستا دریافت کرد. در سال ۲۰۰۱ میلادی از طرف بنیاد پژوهشهای زنان امریکا به وی لقب بانوی نقاش سال را دادند.
او هنر را در طبیعت، میان مردم، در کوهها و صحراها، در بین رنگهای به ارث رسیده از نیاکانش و نیز در درون خود دیده و به تصویر کشیده است.
بانو مکرمه قنبری در روز دوشنبه دوم آبان ماه ۱۳۸۴ در سن ۷۷ سالگی به دلیل عارضه سکته مغزی دار فانی را وداع گفت. نام و یادش گرامی باد.
منبع wikipedia