در روستای دریکنده شهرستان بابل در استان مازندران خانه موزه مکرمه قنبری واقع‌شده که متعلق به خانم مکرمه قنبری ، معروف به ننه مکرمه (متولد۱۳۰۷ ه. ش) می‌باشد.
مکرمه قنبری از سن ۱۰ سالگی شروع به کارکرد و تا ۶۷ سالگی زندگی پرفرازونشیبی داشته، گفته‌شده ننه مکرمه گاوی داشته که برای چرای آن ناچار بود روزانه مسافت طولانی را طی کند، پس از ابتلا به بیماری و ناتوانی، فرزندانش که نگران حال او بودند بدون اطلاع وی، حیوان را می‌فروشند و باعث غمگین شدن ننه مکرمه می‌شوند. بانو مکرمه که سواد خواندن و نوشتن نداشت برای غلبه بر غمش شروع به نقاشی می‌کند.
اولین طرحش، تصویری از یک حیوان بود که روی سنگ نقاشی کرد، سپس به‌تدریج تمام دیوارهای خانه، درها، کدو حلوایی‌ها و هر آنچه که در دسترس داشت را مملو از نقاشی کرد. بدین ترتیب یکی از پسران بانو مکرمه قنبری با دیدن هنر مادر برای وی رنگ و کاغذ تهیه می‌کند و او از سن ۶۷ سالگی تا پیش از مرگ به نقاشی ادامه می‌دهد.
موزه خانه مکرمه قنبری درواقع خانه این بانو به همراه نقاشی‌هایش است که هریک داستانی از کتاب‌هایی چون قرآن مجید، شاهنامه فردوسی، منظومه‌های لیلی و مجنون، فرهاد و شیرین، امیر و گوهر و زندگی خود نقاش می‌باشد.
در سال ۱۳۷۴ ه.ش اولین نمایشگاه این بانو مکرمه قنبری در گالری سیحون برپا شد و پس از آن طی سال‌های مختلف هرساله چندین نمایشگاه را در همان گالری و گالری “دی” برگزار می‌شد، همچنین در سال ۱۳۸۴ نمایشگاه نقاشی او در لس‌آنجلس برپا شد و بانو مکرمه در جشنواره فیلم رشد جایزه مخصوص هیأت داوران را به همراه جایزه ویژه جشنواره ادبی – هنری روستا دریافت کرد.در سال ۲۰۰۱ میلادی از طرف بنیاد پژوهش‌های زنان امریکا به وی لقب بانوی نقاش سال را دادند.
او هنر را در طبیعت ، میان مردم، در کوه‌ها و صحراها، در بین رنگ‌های به ارث رسیده از نیاکانش و نیز در درون خود دیده و به تصویر کشیده است.بانو مکرمه قنبری در روز دوشنبه به تاریخ دوم آبان ماه ۱۳۸۴ در سن ۷۷ سالگی به دلیل عارضه سکته مغزی دار فانی را وداع گفت.
منبع wikipedia
